severim bulutlara bakmayı.bulutların gökyüzüne en yakıştığı zaman bahardır.kışın gökyüzü tamamen gri,yazınsa masmavi olur.oysa ilk ya da son bahar geldiğinde oluşan parçalı bulutlara bakmak huzur verir insana.günün her saatinde ayrı bir şekle bürünür.hele bir de şansınız yaver gittiyse tembelce uzanıp seyre daldıysanız uzun uzun,yüzünüzde bir aydınlanma oluşur.güneşin batmaya hazırlandığı anlarda aldığı renklerin güzelliği,gözalıcılığı.güneşin aralarından yeryüzüne bıraktığı ışık huzmesine bakar dalarsınız.insanı dinlendiren doğanın yeşili,denizin mavisinin yanısıra bulut beyazı vardır benim için.resim dersinde manzara resmi çizmeye bayırlırdım(eheheh yeteneğim olmasa da)manzara resmine önce bulutlardan başlardım.sanki sadece bulut çizsem yeterdi bana.koca koca dağların üzerinde heybetle salınan bulutlar çizerdim.
bazen uzanıp dokunmak isterim,dokunabilecekmişim gibi.ellerimin aralarında dolaştığını ve yumuşaklığını düşünürüm.bulutların üzerinde gezmek deyimi boşa söylenmemiştir.mutlu ve heyecanlı olduğumuzda söyleriz hani.yaşamadan biliriz bulutların üzerinde olmanın verdiği mutluluğu.çıkıp üzerine fantastik filmlerdeki gibi izlemek lazım dünyayı.bu arada koparıp bulut parçalarını pamuk şeker gibi attığınızı düşünün ağzınıza gerçekten muhteşem olurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder