7 Ocak 2011 Cuma

kendine ağırlaşmak

bazen uyandığınızda hisseder ya insan kötü bir ruh hali vardır dünyanın.siz kendinize farkettirmemeye çalışıp gününüzün iyi geçmesini dileyip başlarsınız güne.yok ama birşeyler eksiktir,oturmaz yerine.gün içinde aksaklıklar peşinizi bırakmaz,yolunuz hep çıkmaza çıkar,karşınızda hep kötü insanlar bulursunuz.böyle bir gün başladığında yapacak pek birşeyiniz yoktur,günün daha fazla aksiklik olmadan bitmesi için dua edersiniz.günün sonlarına doğru gücünüz tükenmeye,ruhunuz ağırlaşmaya başlar.bütün gün biriktirdiğiniz tüm olumsuzluklar size eskilerin kapısını açar.sizi kapıya dayanmaya mecaliniz kalmamıştır.gelsinler,buyursunlar ve tüketsizler dersiniz.gün sonu gelip yatağınıza girdiğinizde artık düşünemediğinizi farkedersiniz,yorganı başınıza kadar çekip sessiz ve yorgun uykuya dalarsınız.normal bir günden daha kolay akarsınız uyku alemine.o kadar ağırdır ki bedeniniz ve ruhunuz daha fazla taşıyamazsınız.uykunun derinliklerinde gizlenip yeni günün mutluluk vermesini dilersiniz.
ertesi gün uyandığınızda garip bir yorgunluk vardır üstünüz de ama bitmiştir,kurtulmuşsunuzdur kendi ağırlığınızdan.bir sonraki randevuya kadar rahatsınızdır artık.mutlu ve huzurlu başlar gününüz neyse ki.işte ben bu ağır günün ertesinde gelen günlerin huzuruyla dolmak istiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder